درادامه بحث امربه معروف ونهی از منکر به رابطه نماز وامربه معروف ونهی از منکر می پردازیم در آیات مربوط به امربه معروف تقریبادرهمه موارد در کنار امربه معروف ونهی از منکر به نماز اشاره شده است از جمله (المومنون والمومنات بعضهم اولیاء یامرون بالمعروف وینهون عن المنکر یقیمون الصلاه ویوتون الزکاه ، توبه /71)

ودر آیه دیگر خود نمازرا آمربه معروف وناهی از منکر معرفی می کند (ان الصلاه تنهی  عن الفحشاء والمنکر) 45/عنکبوت ، طبق مطالبی که قبلا گفته شد پیوند نماز وولایت نیز اشکار می شود ودرواقع نماز از نظر قران هویت زنده ای دارد وهمان طور که مومن به خاطر برخورداری از ولایت الهی امر ونهی می کند.

 همین طور نماز عینیت ولایت الهی است انسان مومن هم در پناه ایمان وقرب به خدا به ولایت میرسد ونماز که عینیت ایمان وتقرب به خداست برخوردار از ولایت است ونماز ابتدا فرد مصلی ونماز گذار را نهی از منکر می کند وجان اورا از ورود در آلودگی باز می دارد.

 ودرمرتبه دوم خود نفس نماز وهیئت نماز ناهی دیگران از منکر است در احوالات مرحوم راشد که از پرهیزگاران وعالمان عامل روزگار خود بوده آمده است که در سفری که در قهوه خانه میان راه توقفی داشته ومی بیند عده ای بساط لهو ولعب پهن کرده اند همان جا دربرابر آنها به نماز می ایستد.

ونمازی می خواند که در اثرآن آن افراد لاابالی دست از گناه کشیده وتحت تاثیر نماز الهی او دگرگون می شوند واین البته امر بعیدی نیست چراکه وقتی مومنی خالصانه به نماز می ایستد آن هم به قصد نهی ازمنکر درواقع هم او وهم نماز ی که هردو متصل به ولایت الهی هستند نهی ازمنکر می کنند.

ودرواقع درحال نماز که مومن غرق حضور الهی است فراتر ازهمه این خود خداوند است که نهی از منکر می کند که دربحث مراتب امربه معروف بیشتر به آن می پردازیم انشاالله

بنابراین اقامه نماز عین اقامه امربه معروف ونهی ازمنکر است لذاست که در زیارت وارث خطاب به سید الشهداء این منادی امربه معروف ونهی از منکر می گوییم (اشهد انک اقمت الصلاه ..وامرت بالمعروف ونهیت عن المنکر)

ولذاست که در معرکه خون وشمیشیر وشهادت دشت کربلا حضرت دست از شمشیر می کشد برای اقامه نماز که نماز وجهاد وامربه معروف همه یک حقیقت یافته بود وهمان قدر که جهاد حضرت تجلی بندگی ونماز بود نماز او نیز تجلی امربه معروف ونهی از منکر بود .

واز جمله نشانه های قبولی نماز های فردی واجتماعی وعلامت برخورداری از مقام نماز حقیقی به میزان بازداشتن ما از منکرات است چه درساحت فردی وچه ساحت اجتماعی اگر نماز خواندیم وباز خدای نکرده اهل فحشاء یا منکربودیم .

 اهل ظلم وگناه بودیم اهل غیبت ودروغ وبهتان وتهمت ونفاق بودیم باید در کیفیت نماز های خود تجدید نظر کنیم وبدانیم که از نماز بهره لازم نبرده ایم جامعه وجمعی که نماز می خواند اهل گناه است باید نماز خودرا اعاده کند .